Melancholy and complaining. Loneliness and complaining; redundant and complaining; infatuation and complaining (read more).Put your complaining bill in the wall. Pick a question mark and post!
(Posts are moderated before being posted and viewable)
Click here for the overview of complaint wall posts
Melancholie und Jammern. Einsamkeit und Jammern; überflüssig und Jammern; Verliebtheit und Jammern (mehr dazu).Setzen Sie Ihren Jammerzettel an die Wand. Wählen Sie ein Fragezeichen und posten Sie!
(Die Beiträge werden moderiert, bevor sie veröffentlicht werden und sichtbar sind)
Klicken Sie hier für die Übersicht der Beiträge an der Beschwerdemauer
Je verliest altijd net datgene je nodig hebt. Dat komt omdat God het ons lastig maakt.
Of de natuur.
Of hoe je het noemen wil.
Altijd mensen genoeg. Zul je net zien; ben je eenzaam is er niemand meer.
Mijn klacht is dat ‘gerechtigheid’ een (de hoogste?) waarde is,
maar stelselmatig wordt genegeerd
Verliefd zijn vult de beker van het onvervulde verlangen. De beker stroomt te vaak over.
Net zo lekker als een verse boterham met roomboter en een dikke laag pindakaas. Maar verdorie, er blijft altijd een kleefrand achter in je mond
De film Melancholia van Lars von Trier, deel twee van zijn “depression trilogy” toont verschillende manieren waarmee mensen het onontkomelijke einde (van de wereld) tegemoet treden. Copy paste voor de trailer: https://www.youtube.com/watch?v=JCUdy1nUqrg
Ik heb me regelmatig voor hjet karretje van geloof laten spannen. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik verloor bijna het geloof in mezelf. Dát heb ik gelukkig vast kunnen houden.
W(m)enselijke klaaggedachtes.
Misschien moeten we wensen dat mensen die zo “stoer” ACHTERLIJK zijn oorlog te voeren
>>allemaal tegelijk<>een volle dag<<
op een stoel zetten en via een beeldbril al het al veroorzaakte afgrijselijke oorlogsleed tonen.
Met vooral het even afgrijzelijke geluid erbij.
Ze daarna dan meenemen naar een kamer en elkaar een kwartier laten aankijken.
Wie er dan nog door wil doorgaan ….. definitief krankzinnig verklaren. Dit opnemen in een te HEFTIG wensen wereldwet.
Ik weet het ….. zondebokken VERWENSEN en veroordelen heeft haken en ogen …..
Maar die ONWENSELIJKE waanzin moet op de een of andere manier toch te stoppen zijn.
Laat het DE gestalte gekregen WENS voor liefde voor het leven zijn.
Langzamerhand sterven geliefden, bekenden en minder bekenden. Je voelt je meer en meer opgesloten. Het leven wordt beklagenswaardig. Met rouwen hopen we dat op te heffen, en de wereld toch weer recht aan te kijken.
Ik heb het geprobeerd, echt. Een volle maand niet klagen. Maar oei, wat is dat moeilijk. Ik heb wel wat ontdekt: klagen ontlaadt de stoom. Gelijktijdig lost klagen niks op. Bij iedere klacht moet je bij je zelf nagaan: wat kan ik er aan veranderen. Dan heeft klagen zin. Doe je dat niet, dan blijf je hangen in een negatieve spiraal.
Op internet valt er genoeg te klagen. Ik doe er lustig aan mee. Meestal verpakte ik mijn klacht in een vrolijke noot. Dat heeft tegenwoordig totaal geen zin meer: alles wordt afgewerkt door een robot, door kunstmatige intelligentie. Daar zit geen greintje humor bij. En je klacht verdwijnt in een diepe, zwarte draaikolk aan woorden.
We willen harmonie, we willen zekerheid, we willen een geplaveide toekomst. Maar niets is grilliger dan de werkelijkheid; de werkelijkheid dwingt ons tot onvolkomenheid. Het leven is absurd. Mogen we daarover lachen?
Men klaagt nooit meer ergens over ik voel me zeer eenzaam als klager.
Oh my child
Lost and wild
Don’t you know that I’m here with you?
Oh turn to me
For I can see
All your pains and the tears you have shed.
Through the stormwind that blew so high,
Blinded by snow you carried on,
Struggling so bravely, not knowing that
I was there for you all along.
minder klagen en meer loslaten. Da’s mijn uitdaging. Het gekke is, klagen doe ik over kleine dingen. Bij grote en nare gebeurtenissen tel ik juist mijn zegeningen.
Hef acuut alle super-ego’s op, een waarachtige metamorfose!
Ik heb godverdomme niks te klagen.
Ik ben m’n kleine en grote pijnen en pijntjes zó zat. Het valt in het niet bij het wereldleed, maar mag het?!
Wat zitten die leden toch te zeiken! Je kunt het nóóit goed doen.
geduld, geduld!
Ik klaag over een volstrekt autistisch gemeentebestuur in Amersfoort.
WOLFSBOHNE
De klacht van Paul Celan
—– *** STILTE *** —–
en de oplossing
mijn klacht is gericht naar alle bekrompen mensen.
Mijn vrouw luistert niet.
Mensen die niet helemaal hun billen afvegen.
Achter de muur. Voor ons ligt het achter de muur.
De rest van de wereld, daar gebeurt het.
Luisteren!
Praten!
Uitvoeren?
Dat zou je in Amersfoort willen.
Ik klaag dat ik eigenlijk niets te klagen heb… en toch doe!
Als ik maar beelden kan blijven maken
Als ik maar beelden kan blijven maken
Als ik maar beelden kan blijven maken
Als ik maar beelden kan blijven maken
Als ik maar beelden kan blijven maken
Als ik…
Waarom blijf ik of eigenlijk mijn lijf geen 30?
meer liefde in de wereld
Klagen over mijn frozen shoulder laat ik hierbij los. Dingen komen en gaan. Mijn grootste klacht is oorlog in de wereld. Aanklacht tegen de oorlog. Voor vrede.
het leven, een ongelooflijke vreugde
maar oh zo zwaar om te dragen
Leuke expositie
maar beetje te druk en te donker
Het mag wat minder preuts.
Als je niets te klagen hebt, zou je niet moeten klagen. Ik klaag daarom niet maar treur om het onnodig leed (les gúerres du monde)
Alle onmacht die ik ervaar als ik de computer opensla en de cookies moet aankruisen!
Er is zoveel dat nooit vergeten raakt omdat niemand ooit geweten zal hebben dat het bestaan heeft…
fa freddo
Bewustzijn van de gemiste kans, het eenvoudig wezenlijke doen.
Doet het bloed je naar de grond trekken.
Klagen doet het gemoed soms goed, maar doe je het teveel dan verpest het je leven.
Paniek omgeslagen in wanhoop doet behoeftes onderduiken. Het omgekeerde doen, wel gecontroleerd, houdt ’t verlangen onzichtbaar.
Pechtolt’s morele kompas deugt voor geen meter
altijd die armen. Heb er echt last van. En mijn elleboog ook!
Waar zijn de antwoorden van al die vragen?
Ik wou dat de rechtzaak voorbij is en dat het nooit was gebeurd.
Ik klaag dat eerlijkheid enorm wordt veroordeeld en zelfs verdacht is.
Mijn grote klagen betreft de vele, soms miljarden mogelijkheden van shamppo tot de vulling van je mond tot wat je gaat doen op deze planeet. Miljarden opties, wat een verschrikking.
Linkse mensen, met linkse praatjes, maar met rechts gedrag.
Ik haat maandag
Ik haat vakjargon
Ik haat steunpunt
Ik haat Algemeen Dagblad
Ik haat zachtmoedigheid
Laat de hemel bestaan
want morgen leven we een nieuwe dag